Margreet Beemsterboer published many articles about various textile techniques, particularly embroidery. If you want additional info about one of the subjects, please contact.
Margreet Beemsterboer publiceerde vele artikelen over verschillende textiele technieken, in het bijzonder borduurwerk. Wilt u meer informatie over een van de onderwerpen, neem dan contact op.
Margreet Beemsterboer publiceerde vele artikelen over verschillende textiele technieken, in het bijzonder borduurwerk. Wilt u meer informatie over een van de onderwerpen, neem dan contact op.
White embroidery with a theme
|
by Margreet Beemsterboer
|
|
Reticule
a souvenir, not bought but homemade een aandenken, niet gekocht maar zelf gemaakt februari 2003 Handwerken zonder Grenzen Did it ever happen to you? You see something that fascinates you so that you yourself would like to own it? It happened to me in the museum "The Gallery of Costume" in Manchester. In one of the showcases a 'doll-like' lady held a beautifull purse in her wooden hands. I was intrigued because her purse was shaped by one single ring ..... Is dat u ook wel eens overkomen? Dat u ergens iets ziet dat u zo boeit dat u het zelf zou willen bezitten? Het overkwam mij in het museum "The Gallery of Costume" in Manchester. Voor een van de vitrines heb ik een hele tijd vol aandacht staan kijken. Ik keek niet zozeer naar het costuum maar naar het tasje dat de 'poppige' dame in haar houten handen hield. Ik was geboeid omdat het tasje haar vorm kreeg door één enkele ring..... additional info: http://www.manchestergalleries.org The Gallery of Costume at Platt Hall reopened to the public in 2010 following a major £1million renovation project. Entirely funded by Manchester City Council, the Grade 2* listed Georgian house has had a much-needed makeover, including essential repairs and improvements behind the scenes. The public facilities have been updated too. The costume displays have been refreshed and there’s a new changing exhibitions gallery, improved disabled access and a large lecture room and workshop space. The Gallery of Costume houses one of the most important costume collections in Britain, second only to the V&A in London. It contains over 20,000 fashion items from the 17th century to the present day. The gallery continues to collect pieces to enhance the collection |
by Margreet Beemsterboer
|
by Serife Donmez
Oya is a collective name.
There is crochet Oya, there is Oya with beads, but the Oya with the needle is the most beautifull, the Igné Oyalari. Oya is een verzamelnaam. Er is gehaakt Oya, er is Oya met kralen, maar de Oya met de naald is de mooiste, de Igne Oyalari. Igné Oyalari was made along four sides of the yemine (headscarf). This yemine was worn indoors only. Because it was not common to speak up to the men in the house, the women made their thoughts quite clear with their yemine . For example, a scarf with cute little flowers in soft tones made clear that the wearer was satisfied and happy. But a yemine with little red peppers along the sides told that she really disagreed with her husband. Igne Oyalari werd o.a. langs de yemine (hoofddoek) gemaakt. Deze doek werd alleen binnenshuis gedragen. Omdat het niet gebruikelijk was de man des huizes tegen te spreken, maakten de vrouwen met hun yemine duidelijk hoe zij tegen de zaken aankeken. Zo kon een hoofddoek met lieve bloemetjes in zachte tinten duidelijk maken dat de draagster tevreden was. Maar een hoofddoek versierd met rode pepertjes vertelde dat zij het heel oneens was met haar man. |
IGNE OYALARI 1 + 2
needlelace with a language on its own een naaldkant waarmee zwijgend wordt gesproken april 2003 Handwerken zonder Grenzen juni 2003 Handwerken zonder Grenzen In two articles Margreet tells about the Oya which is an almost forgotten technique. Archaeological finds along the coasts of Mentiz in 1905 confirm that ± 2000 BC Oya already must have been made. In 1988 Doc. Taciser Onuk discribed Oya then still existed in the region Icel Namrum. There were still a few old women who could make Oya ... In twee artikelen vertelt Margreet over Oya, een bijna vergeten techniek. Archeologische vondsten langs de kusten van Mentiz in 1905 bevestigen dat er ± 2000 jaar voor Christus al Oya moet zijn gemaakt. In 1988 beschreef Doc. Taciser Onuk in haar boek 'Igne Oyalari'het Oya zoals dat toen nog voorkwam in de regio Icel Namrum. Er waren daar toen nog een paar oude vrouwen die het Oya konden maken... 
by Margreet Beemsterboer
|
Broderie Perse
A musthave summerscarf
Een zomerse sjaal om te 'hebben'
juni 2003 -Handwerken zonder Grenzen
|
|
by Margreet Beemsterboer
|
In the second half of the 17th century, the import of printed fabrics in England had such a great extent that domestic production of fabrics (wool and linen) came to be under heavy pressure. An import ban on printed fabrics from India was decided. On the small amount of chintz that England still reached, very high taxes were levied. The fabrics from India were therefore very expensive and could actually still be purchased by the wealthy only, Relatives or friends could bring small pieces of chintz back from America where it was still available. The colorful motifs were cut out from the fabric and appliquéd on cheaper, easier to obtain materials.
Shawl Inspired by the "Broderie Perse" I decided to make a shawl. For the base I took a transparent cotton that I have previously washed and lightly starched. After this treatment, the fabric had a size of ± 180 x 58 cm. The motifs were cut from the original fabric and put on the new surface with fine buttonhole stitches and without hem. Whenever the color of the pattern along the cut edge changed, I changed the embroidery thread accordingly. In de tweede helft van de 17de eeuw had de import van bedrukte stoffen in Engeland zo’n grote omvang gekregen dat de binnenlandse productie van stoffen (wol en linnen) onder zware druk kwam te staan. Men besloot tot een importverbod op de bedrukte stoffen uit India. Op de kleine hoeveelheid chintz die Engeland nog wel bereikte, werden hele hoge belastingen geheven. De stoffen uit India werden daardoor erg kostbaar en konden eigenlijk alleen nog door de rijken worden gekocht. Met name de Engelse dames van gegoede stand lieten familieleden of vrienden kleine stukjes chintz meebrengen uit bijvoorbeeld Amerika. De kleurrijke motieven werden uit de ondergrond geknipt en op goedkopere, makkelijker te verkrijgen stoffen geappliqueerd. Sjaal Geïnspireerd door de ‘Broderie Perse’ besloot ik een shawl te maken. Voor de ondergrond nam ik een transparante katoen die ik vooraf heb gewassen en licht gesteven. Na deze behandeling had de doek een formaat van ± 180 x 58 cm. De motieven werden uit de originele stof geknipt en zonder zoompje met fijne festonsteekjes op de nieuwe ondergrond gezet. Telkens wanneer de kleur van het motief langs de geknipte rand veranderde werd het borduurgaren daarop aangepast. |
|
Torn, worn, that's ok
Stuk, versleten, geen bezwaar 2004 april Handwerken zonder Grenzen Dutch Quiltersguild dept Amsterdam, organizes every two years 'come together days' for its members. Else Brandt and Ief van de Zon were the organizers of the 10th anniversary. With old, torn and worn linens, they put the group of 125 members at work. Beautiful quyilts were the results! Het Nederlands Quiltersgilde, afd. Amsterdam, organiseert elke twee jaar een regiodag voor haar leden. Else Brandt en Ief van der Zon waren de organisatoren van het 10 jarig jubileum. Met oud, stuk en versleten linnengoed zetten zij de groep van 125 leden aan het werk en er ontstonden prachtige quilts! |
detail quilt by Else Brandt
|
by Else Brandt, 124x118 cm
by Ief van der Zon, 90x120 cm
|
detail quilt by Ief van der Zon
|
The shirt of Jozef Tkāčik
who was born on February 12, 1912
and died on February 13, 1991
|
The shirt of Joseph Tkáčik
From Polomka in Slovakia Het hemd van Jozef Tkāčik Uit Polomka in Slowakije 2004 juni -Handwerken zonder Grenzen The shirt Tkáčik of Joseph is a particularly fine example of a traditional men's shirt from Polomka. Such a long shirt lasted a long time; sometimes several generations. What stands out is the embroidery on the front neckline and split. Close to each other floral motifs were embroidered on solid woven linen 15 threads per cm. The combination of "not countable" with "countable" embroidery, makes this special. Het hemd van Jozef Tkáčik is een bijzonder mooi voorbeeld van een traditionee mannenhemd van Polomka. Zo'n lange hemd ging lang mee, soms meerdere generaties. Wat opvalt is het borduurwerk op de voorkant hals en split. Bloemmotieven werden dicht bij elkaar geborduurd op stevige geweven linnen met 15 draden per cm. De combinatie van "niet aftelbaar" en "aftelbare" borduurwerk, maakt dit bijzonder. |
|
Inspiration
The embroidery was done on a ready made blouse. Used colors were based on the colors of the lines of the fabric. These colors, two or more shades brighter, were used. The pattern on the Slovak shirt was slightly adjusted so it would fit on the front of the blouse and around the neck. It was transferred onto the fabric with pencil (against the light). While stitching the fabric was always stretched in a small hoop. Pattern is available. Click on 'free' Het borduurwerk werd gemaakt op een kant en klare blouse. Bij het kiezen van de kleuren werd uitgegaan van de streepjes op de blouse maar dan twee of meer tinten donkerder. Het patroon op het Slowaakse hemd werd enigszins aangepast zodat het aan de voorzijde van de blouse en rond de hals mooi paste. Het patroon werd met tegelicht op de stof aangebracht met een hard (HB) potlood. Bij het worduren werd een kleine borduurring gebruikt. Patroon is beschikbaar. Klik op 'gratis' |
by Margreet Beemsterboer
|
|
|
|
A Huswif on a journey
Een Huswif mee op reis
April/Mei 2009 Handwerken zonder Grenzen
Explanation and patterns: click on 'free'
Uitleg en patronen: klik op 'gratis'
Een Huswif mee op reis
April/Mei 2009 Handwerken zonder Grenzen
Explanation and patterns: click on 'free'
Uitleg en patronen: klik op 'gratis'
Design and assembled by Margreet Beemsterboer -
Stiched by Els Kieft
|
The first huswifs date from the time long trips were undertaken. Around the 16th century, many men left for a journey that sometimes took years. To be able to make small repairs on their clothing, they took a huswif with them. Such huswif was often handmade by a mother, older sister or perhaps a beloved.
De eerste huswifs dateren uit de tijd dat lange reizen werden ondernomen. Rond de 16de eeuw vertrokken veel mannen voor een reis die soms jaren duurde. Om kleine reparaties aan hun kleding te kunnen maken, kregen ze een huswif mee. Zo'n huswif was vaak handgemaakt door zijn moeder, grote zus of misschien wel zijn geliefde. 
|
The design for this newly created Huswif is based on a sea voyage on a tall ship that sails on troubled waters. With the compass the captain keeps the ship on course. The mermaid helps whereever she can and ensures good anchorages during the voyage. The birds in the sky are the signal that land is in sight and that the trip may not be long. The heart is the all-encompassing symbol for the love of which the sailor knows he can depend on.
Bij het ontwerp voor dit nieuw gemaakte Huswif is gedacht aan een zeereis op een groot zeilschip dat vaart over woelige baren. Met het kompas houdt de kapitein het schip op de juiste koers. De zeemeermin helpt waar ze kan en zorgt voor goede ankerplaatsen onderweg. De vogels in de lucht zijn het signaal dat er land in zicht is en dat de reis niet lang meer kan duren. Het hart staat symbool voor de allesomvattende liefde waarvan de zeeman zich vergezeld weet. |
|
Inspiration on a hat from Uzbekistan
Inspiratie op een mutsje uit Oezbekistan August-September 2009 -Handwerken zonder Grenzen On a market in 2009 I found a hat from Shakhrisabz in southern Uzbekistan. The pattern was stitched in petit point. In Uzbekistan this stitch is called 'iroqi. The pattern, a lotus flower, is called a 'Chinni' which means porcelain or Chinese. This pattern can be traced back to the many images the lotus flower can have on Chinese porcelain. The leaves of the lotus flower, one of the oldest symbols, stand for the cycle of life. This hat from Uzbekistan was my inspiration to create the jewlery box in cross stitch. Op de Koninginnedag markt in 2009 vond ik een hoedje uit Shakhrisabz in het zuiden van Oezbekistan. Het patroon werd geborduurd in petit point. In Oezbekistan wordt deze steek 'iroqi genoemd. Het patroon, een lotusbloem, heet een 'Chinni' wat porselein of Chinees betekent . Dit patroon is terug te voeren naar de vele afbeeldingen die de lotusbloem kan hebben op Chinees porselein. De bladeren van de lotusbloem, een van de oudste symbolen, staan voor de cyclus van het leven. Het hoedje uit Oezbekistan was mijn inspiratie om het juwelendoosje met kruissteken te maken. |
|
more to come......
